ด้วง
ดูเพิ่ม: ดวง
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ด้วง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dûuang |
| ราชบัณฑิตยสภา | duang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /dua̯ŋ˥˩/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *ɗuəŋꟲ (“ด้วงมะพร้าว”); เทียบจีนยุคกลาง 蟲 (MC drjuwng, “แมลง”); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨯ᩠ᩅ᩶ᨦ (ดว้ง), ลาว ດ້ວງ (ด้วง), ไทลื้อ ᦷᦡᧂᧉ (โด้ง), จ้วง nduengj (“หนอนแมลง”); เทียบเพิ่มเติม เวียดนาม đuông, เขมร ដួង (ฎัวง)
คำนาม
แก้ไขด้วง
- ชื่อแมลงในอันดับ Coleoptera มีปีก 2 คู่ ลำตัวและปีกคู่หน้าแข็ง เมื่อพับปีกขอบปีกจะจดกันที่กึ่งกลางสันหลัง ปีกคู่หลังเป็นแผ่นใหญ่บางใสพับซ้อนอยู่ใต้ปีกคู่หน้า ปากเป็นชนิดกัดกิน อกปล้องแรกใหญ่และเห็นได้ชัดเจน เช่น ด้วงแรด ในวงศ์ Scarabaeidae ด้วงดิน ในวงศ์ Carabidae ด้วงงวง ในวงศ์ Curculionidae ด้วงบางชนิดมีชื่อเรียกต่างออกไป เช่น กว่าง ค่อม ตด ทับ แมลงพวกนี้มีมากชนิดกว่าแมลงในอันดับอื่น ๆ, แมลงปีกแข็ง ก็เรียก
รากศัพท์ 2
แก้ไขจากลักษณะที่คล้ายตัวด้วง
คำนาม
แก้ไขด้วง
- ชื่อขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยแป้งข้าวเจ้า ปั้นเป็นตัวกลมยาวหัวท้ายเรียวคล้ายตัวด้วง ต้มให้สุก ราดหัวกะทิ โรยงาคั่ว น้ำตาลทราย เหยาะเกลือเล็กน้อย และมะพร้าวทึนทึกขูดเป็นเส้น
รากศัพท์ 3
แก้ไขคำนาม
แก้ไขด้วง
- ชื่อเครื่องดักสัตว์ชนิดหนึ่ง ทำด้วยกระบอกไม้ไผ่ยาวประมาณ 5-6 เซนติเมตร มีคันยาวประมาณ 1 เมตร มีสายห่วงติดกับกระบอกส่วนล่าง โยงไปผูกติดกับปลายคัน มีไม้ค้ำอันหนึ่งเพื่อให้คันโก่ง กับไม้ลิ้นพาดปากกระบอกอีกอันหนึ่งทำหน้าที่เสมือนไก สำหรับดักแย้เป็นต้น
รากศัพท์ 4
แก้ไขจากลักษณะที่คล้ายด้วงดักสัตว์
คำนาม
แก้ไขด้วง