ตัว
ภาษาไทย
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | ตัว | |
---|---|---|
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtuua |
ราชบัณฑิตยสภา | tua | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tua̯˧/(สัมผัส) |
รากศัพท์ 1
แก้ไขยืมมาจากจีนเก่า 頭 (OC *doː); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲ᩠ᩅᩫ (ตว็), อีสาน โต, ลาว ໂຕ (โต) หรือ ຕົວ (ต็ว), ไทลื้อ ᦷᦎ (โต), ไทดำ ꪶꪔ (โต), ไทขาว ꪔꪺ, ไทใหญ่ တူဝ် (ตูว), ไทใต้คง ᥖᥨᥝ (โตว), อาหม 𑜄𑜥 (ตู) หรือ 𑜄𑜤 (ตุ), จ้วง duz, แสก ทั๊ว
คำนาม
แก้ไขตัว (คำลักษณนาม ตัว)
คำพ้องความ
แก้ไข- (ร่างกาย): ดูที่ อรรถาภิธาน:ร่างกาย
ลูกคำ
แก้ไขคำแปลภาษาอื่น
แก้ไขคำลักษณนาม
แก้ไขตัว
- ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง
- ม้า 5 ตัว
- ตะปู 3 ตัว
- เสื้อ 2 ตัว