ตัว

ดูเพิ่ม: ตั้ว, ตั๋ว, และ ติ้ว

ภาษาไทย

รูปแบบอื่น

• (เลิกใช้) ตวว

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ตัว
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtuua
	ราชบัณฑิตยสภา	tua
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/tua̯˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

ยืมมาจากจีนเก่า 頭 (OC *doː); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨲ᩠ᩅᩫ (ตว็), อีสาน โต, ลาว ໂຕ (โต) หรือ ຕົວ (ต็ว), ไทลื้อ ᦷᦎ (โต), ไทดำ ꪶꪔ (โต), ไทขาว ꪔꪺ, ไทใหญ่ တူဝ် (ตูว), ไทใต้คง ᥖᥨᥝ (โตว), อาหม 𑜄𑜥 (ตู) หรือ 𑜄𑜤 (ตุ), จ้วง duz, แสก ทั๊ว

คำนาม

ตัว (คำลักษณนาม ตัว)

1. รูป (สิ่งที่จับต้องได้)
2. ร่างกาย
3. คำใช้เรียกแทนคน สัตว์ และสิ่งของบางอย่าง

   ตัวละคร

   ตัวหนังสือ

คำพ้องความ

(ร่างกาย): ดูที่ อรรถาภิธาน:ร่างกาย

คำแปลภาษาอื่น

ร่างกาย

• เขมร: ខ្លួន (km) (ขฺลัวน)
• คำเมือง: ᨲ᩠ᩅᩫ (nod) (ตว็)
• ไทดำ: ꪣꪷ꪿ (blt) (มํ่)
• ไทใหญ่: တူဝ် (shn) (ตูว)
• พม่า: ကိုယ် (my) (ไกย์)
• ลาว: ຕົວ (lo) (ต็ว)
• อังกฤษ: body (en) (บอดี)

คำลักษณนาม

ตัว

1. ลักษณนามใช้เรียกสัตว์และสิ่งของบางอย่าง

   ม้า 5 ตัว

   ตะปู 3 ตัว

   เสื้อ 2 ตัว

คำสรรพนาม

ตัว

1. ตน, ตนเอง
2. (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก) ใช้เรียกผู้ที่ตนพูดด้วยในฐานะคนเสมอกันที่สนิทกัน

   ตัวจะไปไหม

รากศัพท์ 2

คำนาม

ตัว (คำลักษณนาม ตัว)

1. (คณิตศาสตร์) จำนวนเลขที่ใช้ในการคำนวณหาคำตอบตามวิธีการทางคณิตศาสตร์

   ตัวบวก

   ตัวลบ

   ตัวคูณ

   ตัวหาร

คำลักษณนาม

ตัว

1. ลักษณนามใช้เรียกตัวเลข

   เลขท้าย 2 ตัว

คำแปลภาษาอื่น

Translations

• คำเมือง: ᨲ᩠ᩅᩫ (nod) (ตว็)