สัตว์
ภาษาไทยแก้ไข
รูปแบบอื่นแก้ไข
- (สิ่งมีชีวิต): (เลิกใช้เป็นคำโดด, ปัจจุบันใช้เป็นอุปสรรค) สัตว
- (คำอุทาน): สัด, สัส, สราด, สาด, สาส, สึด, สึส, แสด, แสรด
รากศัพท์แก้ไข
ยืมมาจากภาษาสันสกฤต सत्त्व (สตฺตฺว); เทียบภาษาบาลี สตฺต
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | สัด | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | sàt |
| ราชบัณฑิตยสภา | sat | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /sat̚˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | ||
คำนามแก้ไข
สัตว์ (คำลักษณนาม ตัว หรือ ชนิด)
- สิ่งมีชีวิตซึ่งแตกต่างไปจากพรรณไม้ ส่วนมากมีความรู้สึกและเคลื่อนไหวย้ายที่ไปได้เอง
- ความหมายที่ใช้กันเป็นสามัญหมายถึง สัตว์ที่ไม่ใช่คน, เดรัจฉาน
คำประสมแก้ไข
- ขนสัตว์
- ใจสัตว์
- ตอนสัตว์
- ปศุสัตว์
- โปรดสัตว์
- โปรดสัตว์ได้บาป
- โพธิสัตว์
- เรือรูปสัตว์
- โรงฆ่าสัตว์
- โรงพักสัตว์
- ละครสัตว์
- สวนสัตว์
- สัตว์การเมือง
- สัตว์กินเนื้อ
- สัตว์กินพืช
- สัตว์ขาปล้อง
- สัตว์เคี้ยวเอื้อง
- สัตว์เซลล์เดียว
- สัตว์นรก
- สัตว์น้ำ
- สัตว์บก
- สัตว์ประเสริฐ
- สัตว์ประหลาด
- สัตว์ป่า
- สัตว์ปีก
- สัตว์พาหนะ
- สัตว์รังควาน
- สัตว์เลี้ยง
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยเงิน
- สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม
- สัตว์เลือดเย็น
- สัตว์เลือดอุ่น
- สัตว์เลื้อยคลาน
- สัตว์สองเท้า
- สัตว์สะเทินน้ำสะเทินบก
- สัตว์สังคม
- สัตว์สี่เท้า
- สัตว์หมา
- สัตว์หิมพานต์
- สิงสาราสัตว์
- อสัญญีสัตว์
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
สิ่งมีชีวิต
|
คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข
สัตว์
คำอุทานแก้ไข
สัตว์