ดูเพิ่ม: หม้าย

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *ʰmaːjᴬ, จากจีนเก่า (OC *hmral); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน หมาย, ลาว ໝາຍ (หมาย), คำเมือง ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย), เขิน ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย), ไทลื้อ ᦖᦻ (หฺมาย), ไทดำ ꪢꪱꪥ (หฺมาย), ไทใหญ่ မၢႆ (มาย), ไทใต้คง ᥛᥣᥭᥴ (ม๋าย), อาหม 𑜈𑜩𑜤 (บาย์), จ้วง mai

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์หฺมาย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmǎai
ราชบัณฑิตยสภาmai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/maːj˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

หมาย

  1. หนังสือราชการที่ใช้เกณฑ์ เกาะกุม หรือ เรียกตัว
  2. (กฎหมาย) หนังสือคำสั่งของศาลหรือเจ้าพนักงานสั่งให้กระทำการ หรือห้ามกระทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง
  3. ชื่อเรียกเงินที่เป็นกระดาษในสมัยรัชกาลที่ 4

ลูกคำ

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

หมาย (คำอาการนาม การหมาย)

  1. มุ่ง
  2. คาด, กะ
  3. ขีดไว้เป็นเครื่องกำหนด

ลูกคำ

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

หมาย (คำอาการนาม ก๋ารหมาย หรือ ก๋านหมาย)

  1. (สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย)

คำนาม

แก้ไข

หมาย

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩉ᩠ᨾᩣ᩠ᨿ (หมาย)