ภาษาไทยแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʑaɰꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ໃຊ້ (ใซ้), ภาษาคำเมือง ᨩᩲ᩶ (ใช้) หรือ ᨩᩱ᩶ (ไช้), ภาษาไทลื้อ ᦺᦋᧉ (ไช้), ภาษาไทดำ ꪻꪋ꫁ (ใจ้̱), ภาษาไทใหญ่ ၸႂ်ႉ (ใจ๎), ภาษาอาหม 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง cawj, ภาษาจ้วง sawj

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ไช้
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงchái
ราชบัณฑิตยสภาchai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕʰaj˦˥/(สัมผัส)

คำกริยาแก้ไข

ใช้ (คำอาการนาม การใช้)

  1. บังคับให้ทำ
    ใช้งาน
  2. จับจ่าย
    ใช้เงิน
  3. เอามาทำให้เกิดประโยชน์
    ใช้เรือ
    ใช้รถ
  4. ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้
  5. ตอบแทน, ให้ทดแทน
    เมื่อเขาเลี้ยงเราเราต้องเลี้ยงใช้เขา

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข