บังคับ
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร បង្គាប់ (บงฺคาบ̍, “สั่งการ”)
การออกเสียง
แก้ไขการแบ่งพยางค์ | บัง-คับ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bang-káp |
ราชบัณฑิตยสภา | bang-khap | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /baŋ˧.kʰap̚˦˥/(สัมผัส) |
คำนาม
แก้ไขบังคับ
- (โบราณ) การว่ากล่าวปกครอง, อำนาจศาลสมัยมีสภาพนอกอาณาเขต
- คนในบังคับอังกฤษ
- กฎเกณฑ์ของการประพันธ์ที่บัญญัติใช้ในฉันทลักษณ์
- บังคับครุลหุ
- บังคับเอกโท
- บังคับสัมผัส
คำกริยา
แก้ไขบังคับ (คำอาการนาม การบังคับ)
- ใช้อำนาจสั่งให้ทำหรือให้ปฏิบัติหรือให้จำต้องทำ
- เขาถูกสถานการณ์บังคับ
- ให้เป็นไปตามความประสงค์
- บังคับเครื่องบินให้ขึ้นลง
- ทำให้เป็นไปตามกฎเกณฑ์การใช้ภาษา
- ทำตามสภาพที่ถูกกำหนดไว้
- ทางนี้บังคับให้เลี้ยวซ้าย
- ประตูนี้บังคับให้ผลักเข้า