ปฏิบัติ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ยืมมาจากบาลี ปฏิปตฺติ (“การถึงเฉพาะ”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ปะ-ติ-บัด
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	bpà-dtì-bàt
	ราชบัณฑิตยสภา	pa-ti-bat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/pa˨˩.ti˨˩.bat̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

ปฏิบัติ (คำอาการนาม การปฏิบัติ)

1. ดำเนินการไปตามระเบียบแบบแผน

   ปฏิบัติราชการ

2. กระทำเพื่อให้เกิดความชำนาญ

   ภาคปฏิบัติ

3. กระทำตาม

   ปฏิบัติตามสัญญา

4. ประพฤติ

   ปฏิบัติสมณธรรม

   ปฏิบัติต่อกัน

5. ปรนนิบัติรับใช้

   ปฏิบัติบิดามารดา

   ปฏิบัติครูบาอาจารย์