ภาษาไทยแก้ไข

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ถูก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงtùuk
ราชบัณฑิตยสภาthuk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/tʰuːk̚˨˩/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1แก้ไข

เทียบภาษาจีนยุคกลาง (MC t͡ɕʰɨok̚, “สัมผัส, โดน”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาปักษ์ใต้ ทู๊ก, ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาไทใต้คง ᥗᥧᥐᥴ (ถู๋ก), ภาษาอาหม 𑜌𑜤𑜀𑜫 (ถุก์)

คำกริยาแก้ไข

ถูก (คำอาการนาม การถูก)

  1. โดน, แตะต้อง, สัมผัส
    ถูกเนื้อถูกตัว
  2. เหมาะกัน, เข้ากัน
    ถูกนิสัย
  3. ตรงกันกับ
    ถูกกฎหมาย
    ถูกลอตเตอรี่
  4. (คำกริยานุเคราะห์) เป็นกริยาช่วยแสดงว่าประธานของประโยคเป็นผู้ถูกทำ (มักใช้ในข้อความที่ทำให้ผู้ถูกทำเดือดร้อนหรือไม่พอใจ)
    ถูกเฆี่ยน
    ถูกลงโทษ
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข

ถูก

  1. จริง, ชอบ
    ถูกใจ
  2. เหมาะสม, ไม่ผิด
    คิดถูก
    ทำถูก
คำตรงข้ามแก้ไข

คำประสมแก้ไข

รากศัพท์ 2แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาปักษ์ใต้ ทู๊ก, ภาษาอีสาน ถืก, ภาษาลาว ຖືກ (ถืก), ภาษาไทลื้อ ᦏᦳᧅᧈ (ถุ่ก), ภาษาเขิน ᨳᩪᨠ (ถูก), ภาษาไทใหญ่ ထုၵ်ႇ (ถุ่ก), ภาษาไทดำ ꪖꪴꪀ (ถุก), ภาษาจ้วงแบบหนง tuk

คำคุณศัพท์แก้ไข

ถูก (คำอาการนาม ความถูก)

  1. มีราคาต่ำ, ไม่แพง
    ของถูก

คำแปลภาษาอื่นแก้ไข

คำตรงข้ามแก้ไข