ว่า
ภาษาไทย
แก้ไขรากศัพท์
แก้ไขยืมมาจากจีนยุคกลาง 話 (MC hwaejH); ร่วมเชื้อสายกับลาว ວ່າ (ว่า), คำเมือง ᩅ᩵ᩤ (ว่า), เขิน ᩅ᩵ᩤ (ว่า), ไทลื้อ ᦞᦱᧈ (ว่า), ไทดำ ꪫ꪿ꪱ (ว่า), ไทใหญ่ ဝႃႈ (ว้า), อาหม 𑜈𑜠 (บะ), จ้วง vah
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ว่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | wâa |
| ราชบัณฑิตยสภา | wa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /waː˥˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | หว้า | |
คำกริยา
แก้ไขว่า (คำอาการนาม การว่า)
- (อกรรม) พูด, บอก
- เขาว่า ที่นี่ฝนตกทุกวัน
- (สกรรม) ดุ, ติ
- อย่าเอะอะไปเดี๋ยวครูว่าเอา
- ดีแต่ว่าเขา
- (สกรรม) ดุด่าว่ากล่าว
- ว่าไม่ได้ ก็เลี้ยงไม่ได้
- (สกรรม) ร้อง
- ว่าเพลง
- จ้าง, ตกลงให้ทำการสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยให้ค่าจ้าง
- ไปว่าขนมมาเลี้ยงแขก
- เป็นคำใช้แทนกริยาอื่นบางคำได้ เป็นต้นว่าใช้แทนคำว่ากิน, ใช้แทนคำว่า ทำ
- ว่าเสียเรียบ
- ว่าเสียเต็มคราบ
- ว่าเสียเอง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขพูด
คำสันธาน
แก้ไขว่า
- คำเชื่อมประโยค; ตัวนําสำนวนเติมเต็ม (complementizer)
- พูดว่า
- คิดว่า
- หมายความว่า
- มีความเห็นว่า
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขภาษาบีซู
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /wà/
คำนาม
แก้ไขว่า (wà)