หว้า

ดูเพิ่ม: หวา และ หวำ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		ว่า
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wâa
	ราชบัณฑิตยสภา	wa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/waː˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		ว่า

รากศัพท์ 1

ร่วมเชื้อสายกับ ภาษาจ้วง haj (ห้า, “หว้า”), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง mak haj (หมากห้า, “ลูกหว้า”)

คำนาม

หว้า

1. ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่ชนิด Syzygium Cumini (L.) Skeels. ในวงศ์ Myrtaceae ผลสุกสีม่วงดำ กินได้

รากศัพท์ 2

คำนาม

หว้า

1. ชื่อนกขนาดใหญ่ชนิด Argusianus argus (Linn.) ในวงศ์ Phasianidae หนังบริเวณใบหน้าและคอสีฟ้าตัวสีน้ำตาลตัวผู้หางยาว ขนที่ปีกมีแวว ในฤดูผสมพันธุ์ตัวผู้จะรำแพนปีกเกี้ยวตัวเมียโดยสร้างอาณาเขตเดินเป็นวงกลม กว้าง ๒-๓ เมตร เรียกว่า ลานนกหว้า ทำรังแบบง่าย ๆ ตามพื้นดิน กินเมล็ดพืช ผลไม้ และแมลง