ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ តិះ (ติะ), *តិស៑ (*ติสฺ), *តេះ (*เตะ); ร่วมเชื้อสายกับลาว ຕິ (ติ), คำเมือง ᨲᩥ (ติ), ไทลื้อ ᦎᦲᦰ (ตีะ), เขมร តិះ (ติะ)
ติ (คำอาการนาม การติ)
จากสันสกฤต त्रि (ตฺริ, “สาม”)
ติ
