ตี๋
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาแต้จิ๋ว 弟 (“น้องชาย”)[1]
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | ตี๋ | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtǐi |
ราชบัณฑิตยสภา | ti | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tiː˩˩˦/(สัมผัส) |
คำนาม แก้ไข
ตี๋
อ้างอิง แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /tiː˨˦/
- คำอ่านภาษาไทย: ตี๋