ต
| ||||||||
ภาษาร่วม
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (พยัญชนะต้น) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /t-/
- (พยัญชนะสะกด) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /-t̚/
ตัวอักษร
แก้ไขต
- พยัญชนะในอักษรไทย ใช้แทนเสียง /t/ หรือเสียงที่ใกล้เคียงเช่น /t̪/
ภาษาไทย
แก้ไข
รากศัพท์ 1
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ตอ | ตอ-เต่า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtɔɔ | dtɔɔ-dtào |
| ราชบัณฑิตยสภา | to | to-tao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /tɔː˧/(สัมผัส) | /tɔː˧.taw˨˩/(สัมผัส) | |
| คำพ้องเสียง | |||
ตัวอักษร
แก้ไขต
- พยัญชนะตัวที่ 21 เรียกว่า ต เต่า เป็นอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น จิต เมตตา ฟุต
รากศัพท์ 2
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ตะ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | dtà |
| ราชบัณฑิตยสภา | ta | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /taʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำนาม
แก้ไขต
ภาษาบาลี
แก้ไขรูปแบบอื่น
แก้ไขเขียนด้วยอักษรอื่น
เขียนด้วยอักษรอื่น
คำคุณศัพท์
แก้ไขต
- (สรรพนามระบุเฉพาะ) นั้น
- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑, พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑ [301]
- เตน สมเยน พุทฺโธ ภควา สาวตฺถิยํ วิหรติ เชตวเน อนาถปิณฺฑิกสฺส อาราเม ฯ
- สมัยนั้น พระผู้มีพระภาคพุทธเจ้าประทับอยู่ ณ พระเชตวัน อารามของอนาถบิณฑิกเศรษฐี เขตกรุงสาวัตถี
- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑, พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑ [301]
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "ต" (เพศชาย)
ตารางการผันรูปของ "ตา" (เพศหญิง)
| การก \ พจน์ | เอกพจน์ | พหูพจน์ |
|---|---|---|
| กรรตุการก (ปฐมา) | สา | ตา |
| กรรมการก (ทุติยา) | ตํ | ตา |
| กรณการก (ตติยา) | ตาย | ตาหิ หรือ ตาภิ |
| สัมปทานการก (จตุตถี) | ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย | ตาสํ หรือ ตาสานํ |
| อปาทานการก (ปัญจมี) | ตาย | ตาหิ หรือ ตาภิ |
| สัมพันธการก (ฉัฏฐี) | ตาย หรือ ตสฺสา หรือ ติสฺสา หรือ ติสฺสาย | ตาสํ หรือ ตาสานํ |
| อธิกรณการก (สัตตมี) | ตาย หรือ ตายํ หรือ ติสฺสํ | ตาสุ |
ตารางการผันรูปของ "ต" (เพศกลาง)
การใช้
แก้ไขThe case form ตทฺ is only used before vowels and as the prefixed combining form. Before vowels, the phinthu and leading o ang are dropped.
คำพ้องความ
แก้ไขคำแผลง
แก้ไขคำสรรพนาม
แก้ไขต ช. หรือ ก.
- (สรรพนามระบุเฉพาะ) สรรพนามบุรุษที่สาม เพศชาย: ท่าน, เขา, นาย, มัน, ผู้นั้น, เป็นต้น
- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑, พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑ [1]
- อิติปิ โส ภควา อรหํ สมฺมาสมฺพุทฺโธ วิชฺชาจรณสมฺปนฺโน สุคโต โลกวิทู อนุตฺตโร ปุริสทมฺมสารถิ สตฺถา เทวมนุสฺสานํ พุทฺโธ ภควาติ
- อย่างนี้ว่า พระผู้มีพระภาคองค์นั้น ทรงเป็นพระอรหันต์แม้เพราะเหตุนี้ ทรงตรัสรู้เองโดยชอบแม้เพราะเหตุนี้ ทรงบรรลุวิชชาและจรณะแม้เพราะเหตุนี้ เสด็จไปดีแม้เพราะเหตุนี้ ทรงทราบโลกแม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นสารถีฝึกบุรุษที่ควรฝึกไม่มีผู้อื่นยิ่งกว่าแม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นศาสดาของเทพและมนุษย์ทั้งหลายแม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นพุทธะแม้เพราะเหตุนี้ ทรงเป็นพระผู้มีพระภาคแม้เพราะเหตุนี้
- พระไตรปิฎก ฉบับสยามรัฐ พ.ศ.๒๕๓๘ (ภาษาบาลี) เล่มที่ ๑, พระไตรปิฎก ฉบับหลวง (ภาษาไทย) เล่มที่ ๑ [1]
- (สรรพนามระบุเฉพาะ) สรรพนามบุรุษที่สาม เพศกลาง: มัน
การผันรูป
แก้ไขตารางการผันรูปของ "ต" (เพศชาย)
ตารางการผันรูปของ "ต" (เพศกลาง)
การใช้
แก้ไขThe case form ตทฺ is only used before vowels and as the prefixed combining form. Before vowels, the phinthu and leading o ang are dropped.
คำเกี่ยวข้อง
แก้ไข- ตา ญ. (“สรรพนามบุรุษที่สาม เพศหญิง”)