มา
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | มา | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | maa |
ราชบัณฑิตยสภา | ma | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /maː˧/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | มาห์ |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *ʰmaːᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾᩣ (มา), ภาษาเขิน ᨾᩣ (มา), ภาษาอีสาน มา, ภาษาลาว ມາ (มา), ภาษาไทลื้อ ᦙᦱ (มา), ภาษาไทดำ ꪣꪱ (มา), ภาษาไทขาว ꪝꪱ, ภาษาไทใหญ่ မႃး (ม๊า), ภาษาไทใต้คง ᥛᥣᥰ (ม๊า), ภาษาอ่ายตน မႃ (มา), ภาษาพ่าเก မႃ (มา), ภาษาอาหม 𑜉𑜠 (มะ) หรือ 𑜉𑜡 (มา) หรือ 𑜉𑜡𑜠 (มาะ), ภาษาจ้วง maz
คำกริยา แก้ไข
มา (คำอาการนาม การมา)
- เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด
- มานี่มาหาฉันหน่อย
- เขาบอกว่าจะมาแล้วไม่มา
- ใช้ในการเขียนจดหมายทางการ ใช้แสดงทิศทางสู่ตัวผู้ที่เขียนถึง
- พรุ่งนี้ผมจะมาหาคุณ
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
มา
- เป็นคำประกอบกริยาแสดงทิศทางเข้าหาตัวผู้พูด
- หันมาทางนี้
- เอามานี่
- เป็นคำประกอบกริยาแสดงอาการที่ต่อเนื่องเรื่อยมาถึงปัจจุบัน
- ความเป็นมา
- อยู่มาวันหนึ่ง
- ส่งหนังสือบอกข่าวมา
คำตรงข้าม แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
เคลื่อนที่เข้าหา
รากศัพท์ 2 แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี มา; เทียบภาษาสันสกฤต मास् (มาสฺ)
คำนาม แก้ไข
มา
ภาษาเขมรเหนือ แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /maː/
เลข แก้ไข
มา
- หนึ่ง (ใช้เป็นจำนวนนับ)
คำพ้องความ แก้ไข
ภาษาคำเมือง แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /maː˧˧/
คำกริยา แก้ไข
มา (คำอาการนาม ก๋ารมา หรือ ก๋านมา)
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
มา
- อีกรูปหนึ่งของ ᨾᩣ (มา)
ภาษาบาลี แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:labels บรรทัดที่ 292: `data` must now be an object containing the params
คำอนุภาค แก้ไข
มา
คำกริยาวิเศษณ์ แก้ไข
มา
- อย่า
คำนาม แก้ไข
มา ญ.
การผันรูป แก้ไข
ตารางการผันรูปของ "มา" (เพศหญิง)