หา
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | หา | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | hǎa |
| ราชบัณฑิตยสภา | ha | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /haː˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kraᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩉᩣ (หา), ภาษาลาว ຫາ (หา), ภาษาไทลื้อ ᦠᦱ (หา), ภาษาไทดำ ꪬꪱ (หา), ภาษาไทใหญ่ ႁႃ (หา), ภาษาไทใต้คง ᥑᥣᥴ (ฃ๋า), ภาษาอาหม 𑜁𑜡 (ขา) หรือ 𑜁𑜞𑜠 (ขฺระ), ภาษาจ้วง ra, ภาษาแสก หร่า， ภาษาจ้วงใต้ ha
คำกริยาแก้ไข
หา (คำอาการนาม การหา)
- มุ่งพบ, พบ
- ไปหาหมอ
- เพื่อนมาหา
- เยี่ยม, เยี่ยมเยียน
- เพิ่งทราบว่าครูกำลังป่วย ต้องไปหาท่านเสียหน่อย
- ฟ้อง, กล่าวโทษ
- เขาหาว่า…
- พึ่ง
- ไม่รู้จะหันหน้าไปหาใคร
- บางทีก็ใช้ควบกับคำอื่น มีความหมายว่า ขวนขวายเพื่อให้ได้มาโดยวิธีต่าง ๆ
- ค้นหา
- สืบหา
- เที่ยวหา
- ตามหา
- เสาะหา
- แสวงหา
คำบุพบทแก้ไข
หา
รากศัพท์ 2แก้ไข
คำอนุภาคแก้ไข
หา