หำ

ดูเพิ่ม: หา, ห่า, ห้า, และ ห้ำ

ภาษาไทย

สืบทอดจากไทดั้งเดิม *tram (“ลูกอัณฑะ”); ร่วมเชื้อสายกับอีสาน หำ, ลาว ຫຳ (หำ), คำเมือง ᩉᩣᩴ (หาํ) หรือ ᨡ᩠ᩃ᩻ᩣᩴ (ข๎ลาํ), เขิน ᩉᩣᩴ (หาํ), ไทใหญ่ ႁမ် (หัม), พ่าเก ꩭံ (หํ), อาหม *𑜑𑜪 (*หํ), ภาษาจ้วงใต้ haem, จ้วง raem

การแบ่งพยางค์		หำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	hǎm
	ราชบัณฑิตยสภา	ham
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ham˩˩˦/^{(สัมผัส)}

หำ

หำ