พึ่ง
ภาษาไทย แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
การแบ่งพยางค์ | พึ่ง | |
การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pʉ̂ng |
ราชบัณฑิตยสภา | phueng | |
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰɯŋ˥˩/(สัมผัส) | |
คำพ้องเสียง | ผึ้ง |
รากศัพท์ 1 แก้ไข
ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພຶ່ງ (พึ่ง)
คำกริยา แก้ไข
พึ่ง (คำอาการนาม การพึ่ง)
- (สกรรม) อาศัย, พักพิง, ขอความช่วยเหลือ
- พึ่งบารมีคนอื่น
- ไปพึ่งเขาอยู่
- หนีร้อนมาพึ่งเย็น
รากศัพท์ 2 แก้ไข
คำกริยาคุณศัพท์ แก้ไข
พึ่ง (คำอาการนาม ความพึ่ง)