ดูเพิ่ม: พง, พัง, พิง, พึง, พุง, พุ่ง, และ พู๊ง

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์พึ่ง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpʉ̂ng
ราชบัณฑิตยสภาphueng
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɯŋ˥˩/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงผึ้ง

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພຶ່ງ (พึ่ง)

คำกริยา

แก้ไข

พึ่ง (คำอาการนาม การพึ่ง)

  1. (สกรรม) อาศัย, พักพิง, ขอความช่วยเหลือ
    พึ่งบารมีคนอื่น
    ไปพึ่งเขาอยู่
    หนีร้อนมาพึ่งเย็น

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำกริยาคุณศัพท์

แก้ไข

พึ่ง (คำอาการนาม ความพึ่ง)

  1. เวลาที่ล่วงไปหยกในขณะที่พูดนั้น
    เขาพึ่งไป
  2. ห้ามไม่ให้กระทำในขณะนั้น
    อย่าพึ่งไป
    อย่าพึ่งกิน