ดูเพิ่ม: พัง, พิง, พึง, พึ่ง, พุง, และ พุ่ง

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ພົງ (พ็ง), ภาษาไทใหญ่ ပူင်း (ปู๊ง), ภาษาอาหม 𑜆𑜤𑜂𑜫 (ปุง์)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์พง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpong
ราชบัณฑิตยสภาphong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰoŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงพงศ์

คำนาม แก้ไข

พง

  1. ดงหญ้าหรือดงไม้ที่เป็นหมู่ ๆ หรือที่รก
    ป่าดงพงพี
    รกเป็นพง

รากศัพท์ 2 แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์พง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpong
ราชบัณฑิตยสภาphong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰoŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงพงศ์

คำนาม แก้ไข

พง

  1. แขม, ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum arundinaceum Retz.
  2. เลา, ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L.

รากศัพท์ 3 แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์พอ-งอ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงpɔɔ-ngɔɔ
ราชบัณฑิตยสภาpho-ngo
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/pʰɔː˧.ŋɔː˧/(สัมผัส)

คำวิสามานยนาม แก้ไข

พง

  1. อักษรย่อของ พังงา