ดูเพิ่ม: เล̂า, เล่า, และ เล้า

ภาษาไทย

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เลา
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงlao
ราชบัณฑิตยสภาlao
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/law˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩮᩢᩣ (เลัา), ภาษาเขิน ᩃᩮᩢᩣ (เลัา), ภาษาลาว ເລົາ (เล็า), ภาษาไทลื้อ ᦟᧁ (เลา), ภาษาไทใหญ่ လဝ်း (ล๊ว),ภาษาจ้วง laeuz (เลา)

คำนาม

แก้ไข

เลา

  1. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Saccharum spontaneum L. ในวงศ์ Gramineae ดอกสีขาวเงิน เป็นมัน, พง หรือ อ้อยเลา ก็เรียก
  2. เรียกผมที่หงอกขาวและมีสีดำแซมอยู่บ้าง ว่า ผมสีดอกเลา

รากศัพท์ 2

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เลา

  1. ไม้ลองในหรือกระบอกสำหรับสอดเพลาในดุมเกวียน

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩃᩮᩢᩣ (เลัา), ภาษาเขิน ᩃᩮᩢᩣ (เลัา), ภาษาลาว ເລົາ (เล็า), ภาษาไทลื้อ ᦟᧁ (เลา), ภาษาไทใหญ่ လဝ်း (ล๊ว)

คำลักษณนาม

แก้ไข

เลา

  1. เรียกเครื่องเป่าที่มีลักษณะยาวตรงและกลมอย่างปี่ ขลุ่ย
    ปี่เลาหนึ่ง
    ขลุ่ย 2 เลา

รากศัพท์ 4

แก้ไข

แผลงมาจาก เรา

คำสรรพนาม

แก้ไข

เลา

  1. (ภาษาปาก, ภาษาเด็ก, สแลง) เรา (ตัวผู้พูดคนเดียว)

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำคุณศัพท์

แก้ไข

เลา (คำอาการนาม กำเลา หรือ ความเลา)

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᩃᩮᩢᩣ (เลัา)