ผม
ภาษาไทยแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ผม | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | pǒm |
| ราชบัณฑิตยสภา | phom | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pʰom˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *prɤmᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม), ภาษาลาว ຜົມ (ผ็ม), ภาษาไทลื้อ ᦕᦳᧄ (ผุม), ภาษาไทใหญ่ ၽူမ် (ผูม), ภาษาอาหม 𑜇𑜤𑜪 (ผุํ), ภาษาปักษ์ใต้ พ่ม, ภาษาจ้วง byoem, Shangsi Zhuang pʰomᴬ¹, ภาษาแสก ผรั่ม
คำนามแก้ไข
ผม (คำลักษณนาม เส้น)
คำพ้องความแก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ผม
การใช้แก้ไข
บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ เผ้า เป็น ผมเผ้า หรือ เผ้าผม
คำประสมแก้ไข
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
ขนที่ขึ้นอยู่บนศีรษะ
รากศัพท์ 2แก้ไข
ตัดมาจาก กระผม
คำสรรพนามแก้ไข
ผม
คำพ้องความแก้ไข
- ดูที่ อรรถาภิธาน:ฉัน
คำประสมแก้ไข
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
ภาษาคำเมืองแก้ไข
การออกเสียงแก้ไข
- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /pʰom˨˦/
คำนามแก้ไข
ผม (ต้องการถอดอักษร)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨹᩫ᩠ᨾ (ผ็ม)