ปกติ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากภาษาบาลี ปกติ (“ธรรมดา”)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ {เสียงพยัญชนะซ้ำ} | ปะ-กะ-ติ | ปก-กะ-ติ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bpà-gà-dtì | bpòk-gà-dtì |
| ราชบัณฑิตยสภา | pa-ka-ti | pok-ka-ti | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /pa˨˩.ka˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | /pok̚˨˩.ka˨˩.tiʔ˨˩/(สัมผัส) | |
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ปกติ (คำอาการนาม ความปกติ)