ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากสันสกฤต वेष (เวษ, การปรากฏ; การตกแต่ง; การประพฤติ) หรือบาลี เวส (idem)

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เพศ

  1. (ชีววิทยา, สรีรวิทยา) รูปที่แสดงให้รู้ว่าหญิงหรือชาย
  2. (ไวยากรณ์) ประเภทของคำในตระกูลภาษาอินโด-ยูโรเปียน ซึ่งแบ่งเป็นเพศชาย เพศหญิง เพศกลาง (หรือไม่มีเพศ) และเพศรวม โดยแต่ละเพศมีเกณฑ์การผันรูปต่างกัน และใช้คำแวดล้อมเฉพาะเพศนั้น, อาจไม่ตรงกับเพศทางชีววิทยาก็ได้
    คำพ้องความ: ลิงค์, ลึงค์
  3. เครื่องแต่งกาย
  4. การประพฤติปฏิบัติตน
    สมณเพศ
    การประพฤติปฏิบัติตนอย่างสมณะ

ลูกคำ

แก้ไข