ดูเพิ่ม: รฺูปุ

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต रूप (รูป) หรือภาษาบาลี รูป; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ຮູບ (ฮูบ), ภาษาไทลื้อ ᦷᦣᧇ (โฮบ)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{เสียงพยัญชนะซ้ำ}
รูบ[เสียงสมาส]
รูบ-ปะ-
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrûuprûup-bpà-
ราชบัณฑิตยสภาruprup-pa-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ruːp̚˥˩/(สัมผัส)/ruːp̚˥˩.pa˨˩./

คำนาม

แก้ไข

รูป (คำลักษณนาม รูป)

  1. (ศาสนาพุทธ) สิ่งที่รับรู้ได้ด้วยตา เป็นขันธ์ 1 ในขันธ์ 5 คือ รูป เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณ
  2. ร่าง
    โครงรูป
  3. ร่างกาย
    รูปตัวคน
    รูปตัวสัตว์
  4. เค้าโครง
    ขึ้นรูป
  5. แบบ
    รูปสามเหลี่ยม
    รูปรี
    รูปไข่

ลูกคำ

แก้ไข

คำลักษณนาม

แก้ไข

รูป

  1. ใช้เรียกพระภิกษุสามเณร
    พระรูปหนึ่ง
    สามเณร 2 รูป

คำสรรพนาม

แก้ไข

รูป

  1. (โบราณ) คำใช้แทนตัวผู้พูดสำหรับพระภิกษุสามเณรพูดกับคฤหัสถ์, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 1, ปัจจุบันใช้ อาตมา หรือ อาตมภาพ

ภาษาบาลี

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เทียบภาษาสันสกฤต रूप (รูป)

คำนาม

แก้ไข

รูป ก.

  1. ร่างกาย
  2. อารมณ์ที่พึงรู้ด้วยตา

การผันรูป

แก้ไข