สำหรับ

ภาษาไทย

ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ សំរាប៑ (สํราบฺ), សំរប៑ (สํรบฺ) หรือ សម្រាប៑ (สมฺราบฺ), จากเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ សំរប៑ (สํรบฺ), แผลงมาจาก *ស្រាប៑ (*สฺราบฺ) หรือ *ស្រប៑ (*สฺรบฺ, “จัดไว้, พร้อม, เหมาะสม”), แผลงมาจาก រប៑ (รบฺ) หรือ *រាប៑ (*ราบฺ, “จัดเตรียม”); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ສຳລັບ (สำลับ), ภาษาเขมร សម្រាប់ (สมฺราบ̍); ร่วมรากกับ สำรับ

การแบ่งพยางค์		สำ-หฺรับ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sǎm-ràp
	ราชบัณฑิตยสภา	sam-rap
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/sam˩˩˦.rap̚˨˩/^{(สัมผัส)}

สำหรับ

คู่กับ, ควร กับ
ช้อนกับส้อมเป็นของสำหรับกัน

หมากพลูกับเชี่ยนเป็นของสำหรับกัน

สำหรับ