คือ
ภาษาไทย แก้ไข
รากศัพท์ แก้ไข
ยืมมาจากเขมรเก่าสมัยอังกอร์ gi หรือ gī หรือเขมรเก่าสมัยก่อนอังกอร์ gi, gui หรือ guī; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน คือ, ภาษาลาว ຄື (คื), ภาษาคำเมือง ᨣᩨ (คื), ภาษาไทดำ ꪅꪳ (ฅึ), ภาษาเขมร គឺ (คื)
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | คือ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kʉʉ |
| ราชบัณฑิตยสภา | khue | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰɯː˧/(สัมผัส) | |
คำกริยา แก้ไข
คือ
- เป็น
- โลกคือดาวดวงหนึ่ง
คำสันธาน แก้ไข
คือ
ภาษาญัฮกุร แก้ไข
การออกเสียง แก้ไข
- สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /kʰɯː/
คำกริยา แก้ไข
คือ