ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

Li Fang-Kuei (1977) สืบสร้าง *ʔduəi C1 ในภาษาไทดั้งเดิม; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ດ້ວຍ (ด้วย), ภาษาคำเมือง ᨴ᩠ᩅ᩠ᨿ (ทวย), ภาษาไทลื้อ ᦑᦽ (โทย), ภาษาไทใหญ่ လူၺ်ႈ (ลู้ญ), ภาษาจ้วง ndij (ดี้-ด้วยกัน และ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nduij,nduoij (ดู้ย,ด้วย-ด้วยกัน และ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nduoij gaen (ด้วยกัน พร้อมกัน-Daxin city)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ด้วย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdûai
ราชบัณฑิตยสภาduai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/dua̯j˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

ด้วย

  1. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม
    สวยด้วยดีด้วย
  2. แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน
    กินด้วย
  3. แสดงความขอร้อง
    ช่วยด้วย
    บอกด้วย

คำบุพบท

แก้ไข

ด้วย

  1. คำนำหน้านามเพื่อให้รู้ว่านามนั้นเป็นเครื่องใช้หรือเป็นสิ่งที่ใช้เป็นเครื่องกระทำ
    ฟันด้วยมีด
  2. ตาม
    ทำด้วยอารมณ์

คำสันธาน

แก้ไข

ด้วย

  1. เพราะ, เหตุ
    ด้วยปรากฏว่า