ภาษาไทยแก้ไข

รูปแบบอื่นแก้ไข

รากศัพท์แก้ไข

เป็นไปได้ว่าแผลงมาจาก โดย, จากภาษาเขมรกลาง តោយ (โตย), ដោយ (โฏย, ตาม, ฯลฯ); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ດ້ວຍ (ด้วย̃), ภาษาคำเมือง ᨴ᩠ᩅ᩠ᨿ (ทวย), ภาษาไทลื้อ ᦑᦽ (โทย), ภาษาไทใหญ่ လူၺ်ႈ (ลู้ญ), ภาษาจ้วง ndij (ดี้-ด้วยกัน และ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nduij,nduoij (ดู้ย,ด้วย-ด้วยกัน และ), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nduoij gaen (ด้วยกัน พร้อมกัน-Daxin city)

การออกเสียงแก้ไข

การแบ่งพยางค์ด้วย
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงdûai
ราชบัณฑิตยสภาduai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/dua̯j˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์แก้ไข

ด้วย

  1. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม
    สวยด้วยดีด้วย
  2. แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน
    กินด้วย
  3. แสดงความขอร้อง
    ช่วยด้วย
    บอกด้วย

คำบุพบทแก้ไข

ด้วย

  1. คำนำหน้านามเพื่อให้รู้ว่านามนั้นเป็นเครื่องใช้หรือเป็นสิ่งที่ใช้เป็นเครื่องกระทำ
    ฟันด้วยมีด
  2. ตาม
    ทำด้วยอารมณ์

คำสันธานแก้ไข

ด้วย

  1. เพราะ, เหตุ
    ด้วยปรากฏว่า