แบบ
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาจีนยุคกลาง 法 (MC pɨɐp̚); ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ແບບ (แบบ), ภาษาคำเมือง ᨷᩯ᩠ᨷ (แบบ), ภาษาไทลื้อ ᦶᦢᧇᧈ (แบ่บ), ภาษาเขมร បែប (แบบ), ภาษาเวียดนาม phép (แฟ้ป)
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | แบบ | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | bɛ̀ɛp |
| ราชบัณฑิตยสภา | baep | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /bɛːp̚˨˩/(ส) | |
คำนามแก้ไข
แบบ
- สิ่งที่กำหนดให้ถือเป็นหลักหรือเป็นแนวดำเนิน, ตัวอย่าง
- ลอกแบบ
- เลียนแบบ
- อย่าง
- คนแบบนี้
- ตำรา
- แบบเรียน
- รูปลักษณะ
- แบบเสื้อ
- แบบบ้าน
- สิ่งที่แกะหรือสลักเป็นต้นให้เป็นรอยลึกลงไป หรือนูนขึ้นมาเพื่อใช้เป็นแม่พิมพ์
- ใบตองซ้อนกันหลาย ๆ ชั้น แล้วใช้มีดเจียนให้เป็นแผ่นกลม ใช้ไม้กลัดกลัดไว้ สำหรับรองขนมบางชนิด เช่น ขนมลืมกลืน หรือตัดให้เป็นรูปต่าง ๆ ใช้รองเย็บกลีบดอกไม้มีดอกบานบุรีเป็นต้น เย็บเป็นดอกไม้ประดิษฐ์