ภาษาไทย แก้ไข

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์รอง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงrɔɔng
ราชบัณฑิตยสภาrong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/rɔːŋ˧/(สัมผัส)

รากศัพท์ 1 แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩁᩬᨦ (รอง), ภาษาอีสาน ฮอง, ภาษาลาว ຮອງ (ฮอง), ภาษาไทใหญ่ ႁွင်း (ห๊อ̂ง), ภาษาไทลื้อ ᦣᦸᧂ (ฮอ̂ง), ภาษาอาหม 𑜍𑜨𑜂𑜫 (รอ̂ง์)

คำกริยา แก้ไข

รอง (คำอาการนาม การรอง)

  1. รับรวมของเหลวหรือสิ่งอื่นที่ไหลตกลงมา
    รองน้ำ
  2. ต้านทานค้ำจุนให้คงอยู่
    รองหัวเข็ม
  3. หนุนให้สูงขึ้น
    เอาไม้รองโต๊ะรองตู้
  4. รองรับ
    เอาเบาะรองนั่ง
    เอาผ้ารองมือ

คำคุณศัพท์ แก้ไข

รอง

  1. เป็นที่ 2 โดยตำแหน่ง
    รองอธิบดี
    รองอธิการบดี
  2. ถัดลงมาโดยอายุหรือตำแหน่ง
    ตำแหน่งรองลงมา
  3. ด้อยกว่า
    เป็นรอง

รากศัพท์ 2 แก้ไข

คำคุณศัพท์ แก้ไข

รอง

  1. งามสุกใส
    รองเรือง
    เรืองรอง