สุก

ดูเพิ่ม: ส.ก., สก, สกี, สัก, สึก, และ สุกี้

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		สุก
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sùk
	ราชบัณฑิตยสภา	suk
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/suk̚˨˩/^{(สัมผัส)}
คำพ้องเสียง แก้ไข		ศุกร์ สุกข์ สุข

สุก (คำอาการนาม การสุก หรือ ความสุก)

พ้น จาก ห่าม
ผลไม้สุก
เปลี่ยน สภาพ จาก ดิบ ด้วย กรรมวิธี ต่าง ๆ อย่าง ต้ม ผัด ย่าง เป็นต้น
ต้มไก่สุกแล้ว

ย่างเนื้อให้สุก
ถึง ระยะ ที่ได้ที่หรือ แก่จัด แล้ว
ข้าวในนาสุกเกี่ยวได้แล้ว

ฝีสุกจนแตก

ต้อสุกผ่าได้แล้ว
โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น
ร้อนจนเนื้อตัวจะสุกแล้ว

ถูกเขาต้มจนสุก
เรียกชายที่บวชเป็นพระ ภิกษุและสึกแล้วว่า คนสุก
ปลั่งเป็นมัน แวววาว
ทองเนื้อสุกดี

ยืมมาจากภาษาบาลี สุก (“นกแก้ว”); เทียบภาษาสันสกฤต शुक (ศุก, “นกแก้ว”)

สุก

สุก (คำอาการนาม การสุก)

ยืมมาจากภาษาบาลี สุกฺก (“ขาว, สว่าง”); เทียบภาษาสันสกฤต शुक्र (ศุกฺร, “ขาว, สว่าง”)

ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:parameters บรรทัดที่ 360: Parameter 1 should be a valid language or etymology language code; the value "ล้าสมัย" is not valid. See WT:LOL and WT:LOL/E. สุกก

การแบ่งพยางค์		[เสียงสมาส] สุก-กะ-
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	sùk-gà-
	ราชบัณฑิตยสภา	suk-ka-
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/suk̚˨˩.ka˨˩./

สุก