ขาว
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ขาว | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kǎao |
| ราชบัณฑิตยสภา | khao | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰaːw˩˩˦/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *xaːwᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨡᩣ᩠ᩅ (ขาว), ปักษ์ใต้ ข้าว, ลาว ຂາວ (ขาว), ไทลื้อ ᦃᦱᧁ (ฃาว), ไทดำ ꪄꪱꪫ (ฃาว), ไทใหญ่ ၶၢဝ် (ขาว), ไทใต้คง ᥑᥣᥝᥴ (ฃ๋าว), อาหม 𑜁𑜧 (ขว์) หรือ 𑜁𑜨𑜧 (ขอ̂ว์), จ้วง kau/hau, ปู้อี haaul, แสก ห่าว; เทียบไหลดั้งเดิม *kʰaːw