ฟ้า
ภาษาไทย แก้ไข
รูปแบบอื่น แก้ไข
- (เลิกใช้) ฝ้า
รากศัพท์ แก้ไข
สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *vaːꟲ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาอีสาน ฟ้า, ภาษาลาว ຟ້າ (ฟ้า), ภาษาคำเมือง ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า), ภาษาไทลื้อ ᦝᦱᧉ (ฟ้า), ภาษาไทดำ ꪡ꫁ꪱ (ฟ้า), ภาษาไทขาว ꪡꪱꫂ, ภาษาไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า) หรือ ၾႃႉ (ฝ๎า), ภาษาคำตี้ ၸႃႇ, ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า) หรือ 𑜇𑜞𑜠 (ผฺระ), ภาษาจ้วง fax; เทียบภาษาไหลดั้งเดิม *fʰaːʔ
การออกเสียง แก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ฟ้า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fáa |
| ราชบัณฑิตยสภา | fa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faː˦˥/(สัมผัส) | |
| ไฟล์เสียง | ||
คำนาม แก้ไข
ฟ้า
- (ท้อง~) ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่
- ดาวเต็มฟ้า
- (ท้อง~) อากาศเบื้องบน
- ฟ้าครึ้ม
- ยิงปืนขึ้นฟ้า
- สวรรค์
- นางฟ้า
- ฟ้าดินเป็นพยาน
- เจ้าฟ้า
คำเกี่ยวข้อง แก้ไข
คำแปลภาษาอื่น แก้ไข
ส่วนที่ครอบแผ่นดินอยู่
|
คำคุณศัพท์ แก้ไข
ฟ้า (คำอาการนาม ความฟ้า)
ภาษาคำเมือง แก้ไข
คำนาม แก้ไข
ฟ้า (ต้องการถอดอักษร)
- อีกรูปหนึ่งของ ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า)