ฟ้า
ภาษาไทยแก้ไข
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *vaːᶜ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า), ภาษาลาว ຟ້າ (ฟ้า), ภาษาไทลื้อ ᦝᦱᧉ (ฟ้า), ภาษาไทใหญ่ ၽႃႉ (ผ๎า) หรือ ၾႃႉ (ฝ๎า), ภาษาไทดำ ꪡ꫁ꪱ (ฟ้า), ภาษาอาหม 𑜇𑜠 (ผะ), 𑜇𑜡 (ผา), 𑜇𑜨𑜠 (ผอ̂ะ), 𑜇𑜨𑜡 (ผอ̂า) หรือ 𑜇𑜞𑜠 (ผฺระ), ภาษาจ้วง fax
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | ฟ้า | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | fáa |
| ราชบัณฑิตยสภา | fa | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /faː˦˥/ | |
คำนามแก้ไข
ฟ้า
- ส่วนเบื้องบนที่มองเห็นครอบแผ่นดินอยู่
- ดาวเต็มฟ้า
- อากาศเบื้องบน
- ฟ้าครึ้ม
- ยิงปืนขึ้นฟ้า
- สวรรค์
- นางฟ้า
- ฟ้าดินเป็นพยาน
- เจ้าฟ้า
คำเกี่ยวข้องแก้ไข
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
ส่วนที่ครอบแผ่นดินอยู่
|
คำคุณศัพท์แก้ไข
ฟ้า (คำอาการนาม ความฟ้า)
ภาษาคำเมืองแก้ไข
คำนามแก้ไข
ฟ้า
- อีกรูปหนึ่งของ ᨼ᩶ᩣ (ฟ้า)