ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

เจ้า +‎ ฟ้า; ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ເຈົ້າຟ້າ (เจ็้าฟ้า), ภาษาไทใหญ่ ၸဝ်ႈၽႃႉ (จ้วผ๎า), ภาษาเขมร ចៅហ្វា (เจาหฺวา), ภาษาพม่า စော်ဘွား (เจา์ภฺวา:)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์จ้าว-ฟ้า
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงjâao-fáa
ราชบัณฑิตยสภาchao-fa
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/t͡ɕaːw˥˩.faː˦˥/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

เจ้าฟ้า (คำลักษณนาม องค์ หรือ พระองค์)

  1. สกุลยศของพระราชโอรสหรือพระราช-ธิดาที่ประสูติแต่พระมเหสี หรือประสูติแต่พระมารดาที่เป็นพระราชธิดาหรือพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์, สกุลยศของพระราชนัดดาของพระมหากษัตริย์ที่ทั้งพระบิดาและพระมารดาเป็นเจ้าฟ้า
  2. เรียกเจ้าผู้ครองแคว้นไทยถิ่นอื่น เช่น เจ้าฟ้าเชียงตุง