ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

ยืมมาจากภาษาสันสกฤต अङ्ग (องฺค, ส่วน) หรือภาษาบาลี องฺค (ส่วน)

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์อง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงong
ราชบัณฑิตยสภาong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/ʔoŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม แก้ไข

องค์

  1. ส่วนของร่างกาย, อวัยวะ
  2. ตัว (ใช้แก่หม่อมเจ้า)
    รู้สึกองค์
    แต่งองค์
  3. ส่วนย่อยที่เป็นองค์ประกอบ
    มรรคมีองค์ 8
  4. (ภาษาปาก, ขำขัน) องคชาต

คำลักษณนาม แก้ไข

องค์

  1. ในราชาศัพท์ใช้เป็นลักษณนามเรียกอวัยวะ สิ่งของ หรือคำพูด เป็นต้น ของกษัตริย์หรือเจ้านาย
    พระทนต์ 1 องค์
    ฟัน 1 ซี่
    พระสุพรรณภาชน์ 1 องค์
    ภาชนะทองคำ 1 ชุด
    พระศรี 1 องค์
    หมาก 1 คำ
    พระที่นั่ง 1 องค์
    พระบรมราโชวาท 2 องค์
  2. ลักษณนามใช้เรียกสิ่งที่เคารพบูชาบางอย่างในทางศาสนา
    พระพุทธรูป 1 องค์
    พระเจดีย์ 2 องค์
  3. (ภาษาปาก) ลักษณนามใช้เรียกภิกษุสามเณร
    ภิกษุ 1 องค์

ดูเพิ่ม แก้ไข