ดูเพิ่ม: เจ̂า, เจ่า, และ เจ๊า

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์ 1

แก้ไข

ยืมมาจากจีนยุคกลาง (MC tsyuX); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า), ลาว ເຈົ້າ (เจ็้า), ไทลื้อ ᦈᧁᧉ (เจ้า), ไทดำ ꪹꪊ꫁ꪱ (เจ้า), ไทใหญ่ ၸဝ်ႈ (จ้ว), อาหม 𑜋𑜈𑜫 (ฉว์) หรือ 𑜋𑜨𑜧 (ฉอ̂ว์)

รูปแบบอื่น

แก้ไข
  • ข้อผิดพลาด Lua ใน มอดูล:parameters บรรทัดที่ 573: Parameter 1 should be a valid language or etymology language code; the value "ล้าสมัย" is not valid. See WT:LOL and WT:LOL/E. จ้าว

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. ผู้เป็นใหญ่, ผู้เป็นหัวหน้า
    เจ้านคร
  2. เชื้อสายของพระมหากษัตริย์นับตั้งแต่ชั้นหม่อมเจ้าขึ้นไป และผู้ได้รับสถาปนาอิสริยยศขึ้นเป็นเจ้า, บางแห่งหมายถึงกษัตริย์ก็มี
    เจ้ากรุงจีน
  3. คำนำหน้าชื่อเพื่อแสดงว่าเป็นเชื้อสายเจ้านายฝ่ายเหนือ
    เจ้าดวงเดือน
  4. (โบราณ, ภาษาปาก) คำนำหน้าพระนามของพระอนุวงศ์ชั้นหม่อมเจ้า
    เจ้าต๋ง
    หม่อมเจ้า...ปราโมช
  5. ผู้เป็นเจ้าของ
    เจ้าทรัพย์
    เจ้าหนี้
  6. ผู้ชำนาญ
    เจ้าปัญญา
    เจ้าความคิด
    เจ้าบทเจ้ากลอน
  7. มักใช้เติมท้ายคำเรียกผู้ที่นับถือ
    พระพุทธเจ้า
    เทพเจ้า
  8. เทพารักษ์
    เจ้าพ่อหลักเมือง
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไข

รากศัพท์ 2

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำสรรพนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย สำหรับผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อยอย่างสุภาพหรือเอ็นดู, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 2
    เจ้ามานี่
  2. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดถึง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ 3, มักใช้เข้าคู่กับคำ นั่น เป็น เจ้านั่น
    เจ้านั่นจะไปด้วยหรือเปล่า

คำนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. คำนำหน้าที่ผู้ใหญ่เรียกเด็กหรือผู้น้อย
    เจ้าหนู
    เจ้าแดง
    เจ้านี่

รากศัพท์ 3

แก้ไข

ดูเพิ่ม

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. รูปแบบอื่นของ ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า)

คำสรรพนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. รูปแบบอื่นของ ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า)

คำอนุภาค

แก้ไข

เจ้า

  1. รูปแบบอื่นของ ᨧᩮᩢ᩶ᩣ (เจั้า)

ภาษาทะวืง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำสรรพนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. เรา

ภาษาอีสาน

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำสรรพนาม

แก้ไข

เจ้า

  1. รูปแบบอื่นของ เจ่า