ดูเพิ่ม: มก., มึ๋ก, มุก, และ มูก

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง มัก, ภาษาลาว ມັກ (มัก), ภาษาไทลื้อ ᦙᧅ (มัก), ภาษาไทใหญ่ မၵ်ႉ (มั๎ก)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์มัก
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmák
ราชบัณฑิตยสภาmak
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mak̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงมรรค
มัคค์

คำกริยา

แก้ไข

มัก (คำอาการนาม การมัก)

  1. ชอบ, พอใจ

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

มัก

  1. โดยมาก, ค่อนข้าง, เนือง ๆ

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

การออกเสียง

แก้ไข

คำกริยา

แก้ไข

มัก (คำอาการนาม ก๋ารมัก หรือ ก๋านมัก)

  1. (อกรรม, สกรรม) อีกรูปหนึ่งของ ᨾᩢ᩠ᨠ (มัก)

ภาษาอีสาน

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ມັກ (มัก)

คำกริยา

แก้ไข

มัก (คำอาการนาม การมัก)

  1. รัก, ชอบ, พอใจ

คำพ้องความ

แก้ไข