ฮัก
ฮัก (คำอาการนาม ก๋ารฮัก หรือ ก๋านฮัก)
จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *r[a]k; ร่วมเชื้อสายกับไทย รัก, คำเมือง ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ลาว ຮັກ (ฮัก), ไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก), ไทใหญ่ ႁၵ်ႉ (หั๎ก), ไทใต้คง ᥞᥐ (หัก); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: ร่วมเชื้อสายกับเขมร រាក់ (ราก̍)
ฮัก (คำอาการนาม การฮัก)
