จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *r[a]k; ร่วมเชื้อสายกับไทย รัก, ลาว ຮັກ (ฮัก), อีสาน ฮัก, คำเมือง ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), เขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก), ไทใต้คง ᥞᥐ (หัก); นอกกลุ่มภาษาไท-กะได: ร่วมเชื้อสายกับเขมร រាក់ (ราก̍)
ႁၵ်ႉ • (หั๎ก) (คำอาการนาม လွင်ႈႁၵ်ႉ หรือ တၢင်းႁၵ်ႉ)
สืบทอดจากไทดั้งเดิม *rakᴰ (“รัก”); ร่วมเชื้อสายกับไทย รัก, ลาว ຮັກ (ฮัก), คำเมือง ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), เขิน ᩁᩢ᩠ᨠ (รัก), ไทลื้อ ᦣᧅ (ฮัก); เทียบสันสกฤต लाक्षा (ลากฺษา, “พืชสปีชีหนึ่ง”)
ႁၵ်ႉ • (หั๎ก)
