ยาง
ภาษาไทย
แก้ไข
การออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | ยาง | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | yaang |
| ราชบัณฑิตยสภา | yang | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /jaːŋ˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไขสืบทอดจากไทดั้งเดิม *ˀjaːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับไทใหญ่ ယၢင် (ยาง), ลาว ຢາງ (อยาง) หรือ ຍາງ (ยาง), ไทใหญ่ ယၢင် (ยาง)，จ้วงแบบจั่วเจียง yang， จ้วง yang
คำนาม
แก้ไขยาง
- ชื่อไม้ต้นขนาดใหญ่หลายชนิดในสกุล Dipterocarpus วงศ์ Dipterocarpaceae เช่น ยางนา (D. alatus Roxb. et G. Don) ยางแดง (D. turbinatus C. F. Gaertn.), ยางที่เจาะเผาจากลำต้นใช้ประสมชันยาเรือ เรียกว่า น้ำมันยาง
- ของเหลวและเหนียวไหลออกจากแผลต้นไม้หรือผลไม้บางอย่าง
- ยางสน
- ยางกล้วย
- ยางมะละกอ
- เรียกสิ่งบางอย่างที่ทำจากยางพาราเป็นต้น
- ยางรถ
- ยางลบ
- โดยปริยายเรียกของเหลวที่มีลักษณะเช่นนั้น
- แกงบูดเป็นยาง
รากศัพท์ 2
แก้ไขคำนาม
แก้ไขยาง (คำลักษณนาม ตัว)
- ชื่อนกขนาดกลางหลายชนิด ในวงศ์ Ardeidae ปากยาวแหลมตรง ส่วนใหญ่ตัวสีขาว บางชนิดสีดำ น้ำตาล หรือเขียว ขายาว นิ้วกลางที่หันไปทางด้านหน้ามีเล็บหยักคล้ายซี่หวี ทำรังแบบง่าย ๆ ด้วยกิ่งไม้บนต้นไม้ พุ่มไม้ หรือตามซอกหิน หากินตามชายน้ำ โดยส่วนใหญ่เป็นแหล่งน้ำจืด บางชนิดหากินตามชายทะเล กินปลา แมลง และสัตว์น้ำขนาดเล็ก เช่น ยางควาย [Bubulcus ibis (Linn.)] ยางเขียว [Butorides striatus (Linn.)] ยางไฟหัวดำ [Ixobrychus sinensis (Gmelin)] ยางเปีย [Egretta garzetta (Linn.)]