ต้นไม้

ภาษาไทย

การแบ่งพยางค์		ต้น-ม้าย
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	dtôn-máai
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ราชบัณฑิตยสภา	ton-mai
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/ton˥˩.maːj˦˥/^{(สัมผัส)}

ต้นไม้ (คำลักษณนาม ต้น)

คำรวมเรียกพืช ทั่วไปโดยปรกติชนิดมีลำต้น ใช้ในความหมายที่แคบกว่า คำว่า ต้น หมายถึง พืชชนิดที่มีลำต้นใหญ่มีกิ่ง แยกออกไป
คำพ้องความ: รุกข์

(1): พืชทั่วไป