คำ
ภาษาไทย
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข| การแบ่งพยางค์ | คำ | |
|---|---|---|
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | kam |
| ราชบัณฑิตยสภา | kham | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /kʰam˧/(สัมผัส) | |
รากศัพท์ 1
แก้ไข
สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ɡamᴬ⁴, จากไทดั้งเดิม *ɡamᴬ; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᨣᩤᩴ (คาํ), ลาว ຄຳ (คำ), ไทลื้อ ᦅᧄ (คัม), ไทดำ ꪁꪾ (กฺำ), ตั่ย cằm, จ้วง gaemz, จ้วงแบบจั่วเจียง kaemz
คำนาม
แก้ไขคำ (คำลักษณนาม คำ)
- เสียงพูด
- (ไวยากรณ์) เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด โดยปกติถือว่าเป็นหน่วยที่เล็กที่สุดซึ่งมีความหมายในตัว
- ใช้ประกอบหน้าคำอื่นมีความหมายเช่นนั้น
- คำนาม
- คำกริยา
- คำบุพบท
ลูกคำ
แก้ไข- คำกร่อน
- คำกล่าวโทษ
- คำกำกับนาม
- คำขวัญ
- คำขาด
- คำขึ้นต้น
- คำคม
- คำคู่ความ
- คำตั้ง
- คำตาย
- คำเติม
- คำถามนำ
- คำแถลง
- คำทาย
- คำเทียบ
- คำโท
- คำนำ
- คำนำหน้าชื่อ
- คำนิยม
- คำบอกกล่าว
- คำบังคับ
- คำประสม
- คำประสาน
- คำปรารภ
- คำเป็น
- คำผวน
- คำผสาน
- คำเผดียงสงฆ์
- คำพ้องความ
- คำพ้องรูป
- คำพ้องเสียง
- คำพิพากษา
- คำฟ้อง
- คำฟ้องแย้ง
- คำมั่น
- คำมั่นว่าจะให้รางวัล
- คำมูล
- คำเมือง
- คำร้อง
- คำร้องทุกข์
- คำลงท้าย
- คำสกรรถ
- คำสนอง
- คำสร้อย
- คำสั่งทางปกครอง
- คำสุภาพ
- คำเสนอ
- คำหลวง
- คำให้การ
คำแปลภาษาอื่น
แก้ไขคำลักษณนาม
แก้ไขคำเกี่ยวข้อง
แก้ไขรากศัพท์ 2
แก้ไขภาษาเขมรเหนือ
แก้ไขภาษาคำเมือง
แก้ไขการออกเสียง
แก้ไข- (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย): /xam˧˧/
คำนาม
แก้ไขคำ
- รูปแบบอื่นของ ᨤᩣᩴ (ฅาํ)