กำ

ดูเพิ่ม: ก̂า, กา, ก่า, ก่ำ, ก้า, ก้ำ, ก๋า, และ ก๋ำ

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		กำ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	gam
	ราชบัณฑิตยสภา	kam
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/kam˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		กรรม

รากศัพท์ 1

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *kamᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨠᩣᩴ (กาํ), ภาษาเขิน ᨠᩣᩴ (กาํ), ภาษาลาว ກຳ (กำ), ภาษาไทลื้อ ᦂᧄ (กัม), ภาษาไทใหญ่ ၵမ် (กัม), ภาษาไทใต้คง ᥐᥛ (กัม), ภาษาพ่าเก ကံ (กํ), ภาษาอาหม 𑜀𑜪 (กํ), ภาษาจ้วง gaem, ภาษาจ้วงแบบหนง gaem, ภาษาแสก กั๋ม, ภาษาตั่ย căm

คำกริยา

กำ (คำอาการนาม การกำ)

1. งอนิ้วมือทั้ง 4 ให้จดอุ้งมือ
2. เอานิ้วมือทั้ง 5 โอบรอบสิ่งใดสิ่งหนึ่ง, อาการที่งอนิ้วมือทั้ง 5 รวบสิ่งใดสิ่งหนึ่งไว้

คำนาม

กำ

1. มือที่กำเข้า
2. ปริมาณของเต็มมือที่กำเข้า, กำมือ ก็ว่า
3. มาตราวัดรอบของกลม เมื่อวัดได้เท่าไร แล้วทบกึ่งได้ยาวราว 10 เซนติเมตร เช่น ของกลมวัดรอบได้ยาว 20 เซนติเมตร ของกลมนั้นเรียกว่ามีขนาด 1 กำ, มี 3 ชนิด คือ 1. กำสลึง (ยาว 4 นิ้ว 1 กระเบียด หรือ 10.75 เซนติเมตร) 2. กำเฟื้อง (ยาว 4 นิ้วครึ่งกระเบียด หรือ 10.5 เซนติเมตร) 3. กำสองไพ (ยาว 4 นิ้ว 2 หุน หรือ 10.25 เซนติเมตร)

คำลักษณนาม

กำ

1. เรียกผักหรือหญ้าที่มัดไว้

   ผักกำหนึ่ง

   หญ้า 2 กำ

รากศัพท์ 2

คำนาม

กำ

1. ซี่ล้อรถหรือเกวียน

รากศัพท์ 3

คำนาม

กำ

1. (โบราณ, ปัจจุบันเป็นภาษาปาก) กรรม

   ไข้เจ็บหมอตั้งกำไว้

ภาษาคำเมือง

การออกเสียง

• (เชียงใหม่) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /kam˧˧/

คำนาม

กำ

1. อีกรูปหนึ่งของ ᨣᩤᩴ (คาํ)