ดูเพิ่ม: มด, มัด่, มีด, มืด, และ มุด

ภาษาไทย

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *matᴰˢ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาลาว ມັດ (มัด), ภาษาไทลื้อ ᦙᧆ (มัด), ภาษาไทดำ ꪣꪰꪒ (มัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်ႉ (มั๎ต), ภาษาไทใต้คง ᥛᥖ (มัต), ภาษาพ่าเก မတ် (มต์), ภาษาอาหม *𑜉𑜄𑜫 (*มต์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์มัด
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงmát
ราชบัณฑิตยสภาmat
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/mat̚˦˥/(สัมผัส)
คำพ้องเสียงมัตต์

คำกริยา

แก้ไข

มัด (คำอาการนาม การมัด)

  1. ผูกรัดเข้าด้วยกัน, ผูกรัดให้แน่น

คำลักษณนาม

แก้ไข

มัด

  1. เรียกของบางอย่างที่ผูกรัดเข้าด้วยกัน
    ไต้มัดหนึ่ง
    ฟืน 2 มัด