ดูเพิ่ม: ขี้อ่ง และ ข้อง

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากภาษาไทดั้งเดิม *χɔːŋᴬ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨡᩬᨦ (ของ), ภาษาลาว ຂອງ (ของ), ภาษาไทลื้อ ᦃᦸᧂ (ฃอ̂ง), ภาษาไทดำ ꪄꪮꪉ (ฃอง), ภาษาไทใหญ่ ၶွင် (ขอ̂ง), ภาษาไทใต้คง ᥑᥩᥒᥴ (ฃ๋อ̂ง), ภาษาพ่าเก ၵွင် (ขอ̂ง์), ภาษาอาหม 𑜁𑜨𑜂𑜫 (ขอ̂ง์), ภาษาจ้วง hong, ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง kong

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์ของ
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงkɔ̌ɔng
ราชบัณฑิตยสภาkhong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/kʰɔːŋ˩˩˦/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

ของ

  1. สิ่งต่าง

ลูกคำ

แก้ไข

คำบุพบท

แก้ไข

ของ

  1. แห่ง (ใช้สำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ครอบครอง)

ลูกคำ

แก้ไข

คำแปลภาษาอื่น

แก้ไข

ภาษาคำเมือง

แก้ไข

คำนาม

แก้ไข

ของ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩬᨦ (ของ)

คำบุพบท

แก้ไข

ของ

  1. อีกรูปหนึ่งของ ᨡᩬᨦ (ของ)