ᦙᧆ

ภาษาไทลื้อ

รากศัพท์

สืบทอดจากภาษาไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *matᴰˢ⁴; ร่วมเชื้อสายกับภาษาไทย มัด, ภาษาคำเมือง ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาเขิน ᨾᩢ᩠ᨯ (มัด), ภาษาลาว ມັດ (มัด), ภาษาไทดำ ꪣꪰꪒ (มัด), ภาษาไทใหญ่ မတ်ႉ (มั๎ต), ภาษาไทใต้คง ᥛᥖ (มัต), ภาษาพ่าเก မတ် (มต์), ภาษาอาหม *𑜉𑜄𑜫 (*มต์)

การออกเสียง

• สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /mat̚˧/

คำกริยา

ᦙᧆ (มัด) (อักษรไทธรรม ᨾᩢ᩠ᨯ, คำอาการนาม ᦂᦱᧃᦙᧆ)

1. (สกรรม) มัด

ลูกคำ

มัด, ผูก

• ᦙᧆᦙᦹ (มัดมื)
• ᦵᦎᧅᦙᧆ (เตกมัด)
• ᦙᧆᦷᦉᧇ (มัดโสบ)
• ᦙᧆᦙᦸᧃ (มัดมอ̂น)
• ᦙᧆᦧᦸᧃ (มัดฃฺวอ̂น)

| width=1% | |bgcolor="#F9F9F9" valign=top align=left width=48%|

• ᦕᦳᧅᧈᦙᧆ (ผุ่กมัด)
• ᦊᦱᧂᦙᧆᦕᦳᧄ (หฺยางมัดผุม)
• ᦙᧆᦃᦱᦙᧆᦶᦃᧃ (มัดฃามัดแฃน)
• ᦉᦴᧈᦃᧁᧉᦙᧆᦧᦸᧃ (สู่เฃ้ามัดฃฺวอ̂น)

คำลักษณนาม

ᦙᧆ (มัด) (อักษรไทธรรม ᨾᩢ᩠ᨯ)

1. มัด