ดูเพิ่ม: แนน

ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

สืบทอดจากไทตะวันตกเฉียงใต้ดั้งเดิม *ʰnɛːnꟲ¹ (Jonsson, 1991); ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩉ᩠ᨶᩯ᩶ᩁ (หแน้ร), อีสาน แหน้น, ลาว ແໜ້ນ (แหน้น), ไทลื้อ ᦶᦐᧃᧉ (แหฺน้น), ไทดำ ꪵꪘ꫁ꪙ (แหฺน้น), ไทใหญ่ ၼႅၼ်ႉ (แน๎น), พ่าเก ꩫိꩫ် (นิน์), อาหม 𑜃𑜢𑜐𑜫 (นิญ์)

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์
{ไม่ตามอักขรวิธี; เสียงสระสั้น}
แน็่น
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงnɛ̂n
ราชบัณฑิตยสภาnaen
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/nɛn˥˩/(สัมผัส)

คำกริยาวิเศษณ์

แก้ไข

แน่น (คำอาการนาม ความแน่น)

  1. อาการที่แออัดยัดเยียดหรือเบียดเสียดจนแทบไม่มีที่ว่าง
    คนแน่น
    ต้นไม้ขึ้นแน่น
  2. อยู่กับที่หรือทำให้อยู่กับที่อย่างมั่นคงไม่ให้หลุดไม่ให้คลอน
    เกาะแน่น
    ปักเสาแน่น
  3. ลักษณะของเสียงดังแบบหนึ่งที่เนื่องมาจากมีการอัดแน่นเป็นพิเศษอย่างเสียงพลุเสียงระเบิด

ลูกคำ

แก้ไข