หนึ่ง
ภาษาไทยแก้ไข
| < ๐ | ๑ | ๒ > |
|---|---|---|
| เชิงการนับ : หนึ่ง เชิงอันดับที่ : ที่หนึ่ง | ||
รากศัพท์แก้ไข
จากภาษาไทดั้งเดิม *nɯːŋᴮ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᨶᩧ᩠᩵ᨦ (นึ่ง), ภาษาลาว ໜຶ່ງ (หนึ่ง) หรือ ນຶ່ງ (นึ่ง), ภาษาไทลื้อ ᦓᦹᧂᧈ (นื่ง), ภาษาไทใหญ่ ၼိုင်ႈ (นึ้ง), ภาษาพ่าเก ꩫိုင် (นึง์), ภาษาอ่ายตน လိုင် (ลึง์), ภาษาอาหม 𑜎𑜢𑜤𑜂𑜫 (ลึง์), ภาษาจ้วงแบบจั่วเจียง nwngq
การออกเสียงแก้ไข
| การแบ่งพยางค์ | หฺนึ่ง | |
| การแผลงเป็น อักษรโรมัน | ไพบูลย์พับบลิชชิง | nʉ̀ng |
| ราชบัณฑิตยสภา | nueng | |
| (มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย) | /nɯŋ˨˩/(สัมผัส) | |
เลขแก้ไข
หนึ่ง
คำนามแก้ไข
หนึ่ง
คำคุณศัพท์แก้ไข
หนึ่ง
คำแปลภาษาอื่นแก้ไข
จำนวน 1
|