โอบ

ภาษาไทย

รากศัพท์

ร่วมเชื้อสายกับอีสาน โอบ, ลาว ໂອບ (โอบ), ไทลื้อ ᦷᦀᧇ (โอบ, “ปิดล้อม”)

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		โอบ
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	òop
	ราชบัณฑิตยสภา	op
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/ʔoːp̚˨˩/(สัมผัส)

คำกริยา

โอบ (คำอาการนาม การโอบ)

1. เอาแขนอ้อมไว้

   โอบไหล่

2. เอาแขนทั้ง 2 อ้อมไว้

   โอบต้นไม้

   โอบกอด

3. โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น

   รากไทรโอบรอบเจดีย์เก่า

4. ตีวงล้อม

   เคลื่อนพลเข้าไปโอบกองทัพข้าศึก