ดูเพิ่ม: วัง, วั๋ง, วิง, และ วิ่ง

ภาษาไทย แก้ไข

รากศัพท์ แก้ไข

จากภาษาเขมรเก่า វាង៑ (วางฺ), វាង្ង៑ (วางฺงฺ), វង៑ (วงฺ), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *wa(a)ŋ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร វង់ (วง̍), ภาษาลาว ວົງ (ว็ง); ร่วมรากกับ วัง และ เวียง

การออกเสียง แก้ไข

การแบ่งพยางค์วง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwong
ราชบัณฑิตยสภาwong
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/woŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง

คำนาม แก้ไข

วง

  1. รูปเขียนมีเส้นล้อมรอบไม่มีเหลี่ยม
  2. รูปที่มีเส้นนอกโค้งบรรจบกัน
  3. กลุ่ม, พวก
  4. ส่วนสัดของมือที่ใช้ในการรำ
  5. การเล่นที่มีคนนั่งหรือยืนล้อมรอบ

คำประสม แก้ไข

คำกริยา แก้ไข

วง (คำอาการนาม การวง)

  1. ล้อมรอบ
  2. ทำเครื่องหมายเป็นวง

ลักษณนาม แก้ไข

วง

  1. ใช้กับสิ่งของที่มีลักษณะเป็นวง
    แม่ของเธอเก็บแหวนไว้ 4 วง