ภาษาไทย

แก้ไข

รูปแบบอื่น

แก้ไข

รากศัพท์

แก้ไข

จากภาษาเขมรเก่า វាង៑ (วางฺ), វាង្ង៑ (วางฺงฺ), វង៑ (วงฺ), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *wa(a)ŋ[1]; ร่วมเชื้อสายกับภาษาคำเมือง ᩅ᩠ᨿᨦ (วยง), ภาษาลาว ວຽງ (วย̂ง), ภาษาไทใหญ่ ဝဵင်း (เว๊ง); ร่วมรากกับ วง และวัง

ภาษาเขมร វៀង (เวียง) คือคำที่ยืมกลับไปจาก "เวียง" ที่เป็นภาษาไทยหรือลาว

การออกเสียง

แก้ไข
การแบ่งพยางค์เวียง
การแผลงเป็น
อักษรโรมัน
ไพบูลย์พับบลิชชิงwiiang
ราชบัณฑิตยสภาwiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)/wia̯ŋ˧/(สัมผัส)

คำนาม

แก้ไข

เวียง

  1. เมืองที่มีกำแพงล้อม
  2. (โบราณ) ตำแหน่งเจ้ากระทรวงปกครองครั้งโบราณ มีหน้าที่ปกครองท้องที่ดูแลทุกข์สุขของราษฎร

คำวิสามานยนาม

แก้ไข

เวียง

  1. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย
  2. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย
  3. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเทิง จังหวัดเชียงราย
  4. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเมืองเชียงราย จังหวัดเชียงราย
  5. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอเวียงป่าเป้า จังหวัดเชียงราย
  6. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่
  7. ชื่อตำบลหนึ่งในอำเภอพร้าว จังหวัดเชียงใหม่

อ้างอิง

แก้ไข
  1. Shorto, H. A Mon-Khmer Comparative Dictionary, Ed. Paul Sidwell, 2006. Entry 767. p. 233