เวียง

ภาษาไทย

จากเขมรเก่า វាង៑ (วางฺ), វាង្ង៑ (วางฺงฺ), វង៑ (วงฺ), จากมอญ-เขมรดั้งเดิม *wa(a)ŋ^[1]; ร่วมเชื้อสายกับคำเมือง ᩅ᩠ᨿᨦ (วยง), ลาว ວຽງ (วย̂ง), ไทใหญ่ ဝဵင်း (เว๊ง); ร่วมรากกับ วง and วัง

เขมร វៀង (เวียง) คือคำที่ยืมกลับไปจาก "เวียง" ที่เป็นภาษาไทยหรือลาว

การแบ่งพยางค์		เวียง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wiiang
	ราชบัณฑิตยสภา	wiang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}		/wia̯ŋ˧/^{(สัมผัส)}

เวียง

เวียง

↑ Shorto, H. A Mon-Khmer Comparative Dictionary, Ed. Paul Sidwell, 2006. Entry 767. p. 233