วัง

ภาษาไทย

การออกเสียง

การแบ่งพยางค์		วัง
การแผลงเป็น อักษรโรมัน	ไพบูลย์พับบลิชชิง	wang
	ราชบัณฑิตยสภา	wang
(มาตรฐาน) สัทอักษรสากล(คำอธิบาย)		/waŋ˧/(สัมผัส)
คำพ้องเสียง แก้ไข		วังก์

รากศัพท์ 1

จากภาษาเขมรเก่า វាង៑ (วางฺ), វាង្ង៑ (วางฺงฺ), វង៑ (วงฺ), จากภาษามอญ-เขมรดั้งเดิม *wa(a)ŋ; ร่วมเชื้อสายกับภาษาเขมร វាំង (วำง), ពាំង (พำง), ภาษาลาว ວັງ (วัง), ภาษาคำเมือง ᩅᩢ᩠ᨦ (วัง), ภาษาเขิน ᩅᩤ᩠ᨦ (วาง), ภาษาไทลื้อ ᦞᧂ (วัง); ร่วมรากกับ วง และ เวียง

คำนาม

วัง

1. ที่อยู่ของเจ้านาย, ถ้าเป็นที่อยู่ของพระมหากษัตริย์เรียก พระราชวัง หรือ พระบรมมหาราชวัง
2. (เลิกใช้) กรมวัง

คำพ้องความ

ที่อยู่เจ้านาย

บุระ ปุระ ปราสาท นิเวศ

นิเวศน์ มนเทียร มันทิระ มันทิราลัย

คำกริยา

วัง

1. (โบราณ) ล้อม, ห้อมล้อม

   วังช้าง

รากศัพท์ 2

ร่วมเชื้อสายกับภาษาลาว ວັງ (วัง), ภาษาไทใหญ่ ဝင်း (วั๊ง); เทียบภาษาจีนยุคกลาง 汪 (MC 'wang)

คำนาม

วัง

1. ห้วงน้ำลึก

   วังจระเข้